De algemene vergaderingen 2018
Op 17 maart vonden de jaarlijkse algemene vergaderingen van KNVRO en KNUROO plaats in het Militair Hospitaal Koningin Astrid.
Het was het moment van de stand van zaken voor Kol (R) Philippe ROUSSEAU voor wie dit de laatste algemene vergadering was als voorzitter van KNVRO. Na een uitleg over de weg die tijdens de laatste 4 jaar afgelegd werd, eindigde de uitredende voorzitter met de volgende woorden: "Ik ben geen “strijder” maar een logistieker en u kent allemaal het devies van de logistiek "Pugnantes adiuvo": ik ondersteun de "strijders". Bij mijn overname van het voorzitterschap was mijn enig project diegenen te helpen die wilden vechten voor de Reserve want de voorzitter is voor alles degene die ten dienste staat van het algemeen belang.
Maar ik moest dan wel strijders vinden, reservisten gemotiveerd om de Reserve te verdedigen. Ik kan vandaag met genoegen vaststellen dat ik die strijders in voldoende aantallen heb gevonden. Eerst in het zuiden van het land en ik wil hier hartelijk mijn Franstalige vrienden bedanken en in het bijzonder die van de Kring van Luik die hun inspanningen niet hebben gespaard de voorbije vier jaar. Het is niet per toeval dat de vormingsdag voor de jongeren de naam Green Spring draagt. Het is de naam indertijd gegeven aan de vormings- en trainingsdag die commandant, nu erecommandant, Henniquiau organiseerde voor de jonge reservisten die wij toen waren. Onze deelname aan het nationale défilé is het resultaat van een belofte aan mijn collega en vriend kolonel (R) DI DUCA.
Ik kon ook op veel steun rekenen in het noorden van het land en ik herinner mij de verbazing van een beroepsmilitair die meerdere contacten had gehad met leden van het bureau van KNVRO toen hij mij hoorde Frans spreken. Hij was er inderdaad van overtuigd dat KNVRO een Vlaamse organisatie was en begreep dus niet dat de voorzitter Franstalig kon zijn. Ik heb ook medestrijders gevonden bij de jongeren en zij weten hoezeer ik ze in mijn hart draag. Vier jaar geleden waren ze verspreid en weinig talrijk. Vandaag vormen zij de kring met het grootste aantal actieve reservisten en staan zij aan het hoofd van een vereniging met gevarieerde activiteiten en reeds goed ingeburgerde tradities.
Koene medestrijders heb ik ook gevonden bij onze vrienden Onderofficieren en ik wil bijzondere hulde brengen aan mijn collegavoorzitter van KNUROO, adjudant (R) Michel d'ALESSANDRO die voor mij een echte wapenbroeder is geweest gedurende ons beider voorzitterschap.
Ten slotte moeten we ook durven zeggen dat er ook medestrijders voor de Reserve zijn bij de beroepsmilitairen en in het bijzonder bij die met de hoogste verantwoordelijkheden. Van het begin tot het einde van mijn mandaat ben ik altijd met belangstelling ontvangen geweest.
Ik wil ook niet de gunstige weerklank stil houden die de Minister van Defensie gegeven heeft aan onze verzoeken en de belangstelling van sommige politici naar een Reserve in dienst van de Natie.
Hier eindigt mijn rapport. Zoals u ziet hebben wij samen grote dingen gerealiseerd en vele deuren geopend maar het werk is niet af en wij moeten nu op ons elan doorgaan om onze projecten tot een goed einde te brengen. Daarom vraag ik u plechtig, voor ik mijn functie als voorzitter neerleg, u te verenigen achter mijn opvolger die de raad van bestuur zal aanduiden. Meer dan ooit is het noodzakelijk dat wij onze nationale wapenspreuk in de praktijk omzetten: “Eendracht maakt macht”."
De vergadering werd gevolgd door een gezamenlijke herdenking aan het monument aan de gesneuvelden van het militair ziekenhuis. Daarna konden de aanwezigen de vriendschapsbanden opnieuw aanhalen tijdens een gezamenlijke lunch.